Daalmeer

Omschrijving buurt

Het Daalmeer was een van de vele meren die Noord-Holland rijk was. Het was een vrij ondiep meer. Via het ‘Reeker Wed’ stond het in open verbinding met de Noordzee. Het werd door de graven van Holland verpacht voor visvangst. De naam Daalmeer is voortgekomen uit het woord “Aelmeer”, wat later vervormd werd tot “d’Aelmeer”, “Daelmeer” en ten slotte tot “de Daalmeer”
De wateren lagen tussen Koedijk en Sint Pancras en waren na de slag bij Vronen in 1297, waarbij de Westfriezen waren verslagen, door de graven van Holland in beheer genomen. Van de drooglegging werd serieus werk gemaakt: reeds in 1562 was er nieuw land ontstaan, ter grootte van 133 hectare. De visvangst was natuurlijk verloren gaan en daarom werd besloten de pacht hiervan op te nemen in een eeuwig durende erfpacht, als schadeloosstelling van de vissers. Verder moesten de bedijkers de schade vergoeden, die ontstond door de dijkaanleg op andermans grond. Bovendien kreeg de graaf op elke oogst het tienden recht. Op 30 augustus 1560 werd door de toenmalige Graaf van Holland Filips II te Brussel, octrooi verleend aan alle bestuurders van Alkmaar om het Aelmeer te bedijken.
Tijdens de Allerheiligenvloed in 1570 liep de polder weer onder water. Een jaar later was het water weer weg, maar in 1573, bij het begin van het Beleg van Alkmaar, werden de dijken doorgestoken en de molen afgebrand. Pas in 1575 viel de polder weer droog.
De Daalmeer is nooit een woongebied geweest, vanwege de geïsoleerde ligging. Bovendien was het een echt vaargebied, wegen waren er niet. Daarin kwam verandering toen rond 1980 het gebied werd opgespoten met zand en de Alkmaarse nieuwbouwwijken Daalmeer en De Mare verrezen.